ഒടുവില്‍.........

ഒടുവില്‍,

ഒലിവുമരങ്ങള്‍ കിന്നാരം മൂളുന്ന ,

നിലാവ് പെയ്തിറങ്ങിയ രാത്രിയില്‍

കിനാവിന്‍റെ കാണാതീരങ്ങളില്‍

അവന്‍

കുളുര്‍മഴയായി

അഗ്നിയായി

വെളിപാടുകളായി

പെയ്തിറങ്ങി.

നീണ്ടു ഇടതൂര്‍ന്ന കണ്പീലികള്‍ക്കിടയില്‍ പൂത്തുലഞ്ഞ

സോപ്നങ്ങളും

നനുത്തു നേര്‍ത്ത അധരങ്ങളിലെ പിടയുന്ന

സന്തോഷങ്ങളും

കരളിലെ ചിമിഴില്‍ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച മോഹങ്ങളും

കവര്‍ന്നെടുത്തു ,

സ്വൊന്തം ഹൃദയം

അവന്‍ അവള്‍ക്കു കൈമാറി ,

'' ഇത് നീ സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളുക''.

രാവിന്റെ അവസാന യാമത്തിനും

പുലരിയുടെ ആദ്യ തുടിപ്പിനും ഇടയിലുള്ള

ആ നിമിഷങ്ങളില്‍ ,

അന്ന്

ആദ്യമായി

അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു..

കരള്‍ മുറിഞ്ഞു ...

പിടയുന്ന അവന്റെ കരള്‍ ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചു അവള്‍ മെല്ലെ

മന്ത്രിച്ചു ,

''ഇത് ഒരിക്കലും തിരികെ ചോദിക്കരുത്...''